მეხუთე გმირობა
ავგიას თავლები
მეოთხე გმირობის შესრულების შემდეგ მე ახალ გმირობა
წავედი თავლების გაწმენდა. ეს არცერთ ჩემ გმირობას არ ჩამოუარდებოა წავიბუზღუნე მეფე ავგიას სასახლეს რომ მიუახლოვდი. მე ამ გმირობას
არ დავთანხმებოდი თვით ზევსს რომ არ გავეგზავნე.
ავგიას თავლებიო-ასე ეძახდა ხალხი საქონლის ურიცხვ
ჯოდების პატრონის ბოსლებს. სასახლეს რომ მიუახლოვდი ცხვირძე ხელის მოჭერა დამჭირდა
ისეთი ცუდი სუნი იდგა. სასახლეში რომ შევედი მსახურს დახმარება და მეფის ადგილსამყოფლის
მისწავლება ვსთხოვე. მე კი გავიფიქრე რო ამ ჭუჭყის გაწმენდა სისულელე იყო. მსახურმა
მე ძველ სათახტო ოტახშ შემიყვანა. იქ თახთზე ავგია იჯდა და იქვე კი მისი ძმისწული იყო.
მე მეფე ავგიას ვუთხარი რომ ამ თავლების გასუფთავება სისულელე იყო და ამ საქმის სანაცვლოდ
მე საქონლის ერთ მოეთხედს ვითხოვდი. მეფე დამთანხმნდა მეკი საქმეს შევუდექი. პირზე
ნაჭერი ავიფარედა. მე ხეს დიდი ტოტი მოვატეხე და თავლის ორივე კარი გავაღე. მე მალე
უკან გამოვედი და ნიშაბიც გამოვიტანე.ჯერ თავლის ქვედა მხარეს, მდინარისკენ,თხრილი
გავავლე. მერე თავლის მეორე მხრიდანგავთხარე ღარი და ზედ მდინარე მიუერთე. მდინარის
წყალი ღარში შემოვარდა და თავლის გასუფთავება დაიწყო გამოტანილი ჭუჭყი ი მეორე, ქვედა
მდინარეში შაედინებოდა. მდინარემ სანამ ბოლო ჭუჭტის ნატამალიარ გაიტანა მე მდინარისთვის
კალაპოტი არ შემიცვლია. ხოლო როცა გამოიტანა ისევ თავის კალაპოტში ჩავაყენე. მე კმაყოფილი
ვიყავი.
მე სასახლეში შევედი და მეფეს დაპირებული პირობა
შევახსენე. მეფემ კი გაიკვირვა თითქოს ეს პირველად ესმოდა. ძმისწულმა კი გაკვირვებულმა
თქვა რომ პირობა მართლაც ასეთი იყო ხოლო დაპირება სიმართლე. ავგიამ განაცხადა რომ მას
მთელი ჯარი დაემოწმებოდა. მე გავბრაზდი და მეფე ავდის ვუთხარი რომ აქ საბრძოლველად
არ ვიყავი მოსული და წავედი. მე მისი ძმისწული წამომყვა მეფე ევრისთევშის სასახლეში.
ევრისთევშმა მკითხა გავწმინდე თუ არა ავგიას თავლები? მე კი მიუგე რომ კი და ამაში
მისი ძმიშვილიც დამეხმარა და ისიც უთხრა რომ მეფე ავგიამ პირობა არ შეასრულა და მე
საქონლის ერთი მეოთხედი არ მომცა. მეფე ამაზე
გაბრაზდა და განმიცხადა რომ რადგან მე წილი მოვითხოვე ეს დავალება არ ჩამეთვალა შესრულებულად.
მე მუშტები შევკარისიბრაძისგან. მაგრამ თითქოს და აქ არაფერი მეფეს თავი დაუკარი და
სიბრაზე არ გამოვამჯღავნე. რადგანაც მე ახალი გმირობა მელოდა